Hot Springs

Hallo Allemaal, 
Vandaag weer de puf gevonden om een reisverslag te schrijven en jullie jarloers te maken met alles wat ik hier mee maak. Allereerst wil ik jullie zeggen dat nog steeds blij ben dat ik in Tanzania zit en deze kans heb gekregen om dit land, de mensen, de cultuur en alle andere geweldige dingen te ontdekken. 

Helaas hebben we van de week veel last gehad van stroom uitval, en dit betekent dus koud douchen. Pfff dat is afzien. Ook het opladen van je telefoon werkt dan niet en dat betekent stress hier. 

Bij de crisisopvang gaat het nog steeds goed, ik voel me gewaardeerd daar en soms heb ik het gevoel dat ik niet eens een vrijwilligster ben maar gewoon een werknemer. Dat komt omdat ik probeer de werkzaamheden te doen die de nannys ook doen en niet alleen met de kinderen speel. Helaas komt het vaak voor dat er vrijwilligers zijn die alleen met de kindjes komen spelen en fotos komen maken, waardoor de verzorgsters geen hulp krijgen. Gelukkig zijn ze wel blij met de mensen die dit wel doen. Ik ben van de week samen met een andere vrijwilligster weer naar het ziekenhuis gegaan om medicatie op te halen voor de kinderen met HIV. Ik kan er nog steeds niet aan wennen dat wij altijd voorrang krijgen (ik denk omdat wij Mosungus zijn) en gelijk geholpen worden. Hier profiteren we wel van, want anders zouden we uren moeten wachten in het ziekenhuis. Gisteren heb ik een kindje opgezocht die vier weken geleden terug is gegaan naar familie. Ik was blij te zien dat ze het goed heeft en ze gehecht is aan haar oma. Van de week had ik een leuk gesprek met twee van de nannys, zij vertelden over het leven in Tanzania en dat het als vrouw soms zwaar is hier. Ze gaf als tip dat als je een huwelijk wil laten slagen je onderdanig moet opstellen naar je man. ook gaven ze aan dat bijna alle mannen in een huwelijk vreemd gaan in Tanzania, een vrouw moet dit maar accepteren.... 

Vorige week heb ik een bruiloft gehad van een nannys van de crisisopvang. Pfoeee wat was dat een lange dag zeg. Om 10 uur hadden we afgesproken met de andere nannys om dan samen naar de kerk te gaan. Pas om half 1 werden we opgehaald en werd er tegen ons gezegd. Ja Afrika he, daar zijn mensen nooit op tijd. Eenmaal aangekomen bij de kerk, was het indrukwekkend. Alle vrouwen waren aan het dansen en er was een bandje dat aan het spelen was. Jammer genoeg konden wij niks van de kerkdienst verstaan omdat het in het Swahili was. Op den duur moesten de kinderen gedoopt worden en de nanny had mij gevraagd of ik hierbij wilde helpen. Ik wist totaal niet wat ik moest doen en ik stond vooraan in de kerk met alle andere gasten die mij aankeken. Niks voor mij.  Toen de kerkdienst afgelopen was zijn we naar de feest locatie gegaan, er was continu muziek en alle vrouwen waren aan het dansen. Jammer genoeg was weer alles in het Swahili's  en snapte we er niks van. We werden nog wel benoemd als speciale gasten doordat we een taart kregen, de bruid en de bruidegom mogen speciale gasten uitkiezen om een taart aan te geven. Omdat we vanaf sochtends niks gegeten hadden, hebben we deze taart heel gênant, na het feest opgegeten op straat. Er werd ook nog een geit aangeboden, maar die hebben wij niet gegeten. Deze kwam met hoofd en al de zaal in, er staken wortels in zijn lichaam die de bruid dan moest opeten. Verschrikkelijk om te zien. Al met al was het een vermoeiende maar indrukwekkende dag. 

Deze week zijn we met zijn vieren en onze contactpersoon Allan naar de Hot Springs gegaan. Wauuwww dit was echt geweldig. Het water was mega blauw en de omgeving van prachting. We hebben een hele dag gezwommen en genoten van alles wat we zagen. We konden zelfs als Tarzan het water in springen (zie filmpjes). Heerlijk was dit. Ook zijn we deze week weer op stap gegaan, heerlijk genieten van de muziek en de manier waarop de afrikanen dansen. 

Voor de rest is het de afgelopen twee weken rustig geweest en heb ik niet heel veel mee gemaakt. Ik ben nog erg aan het genieten van alle kindjes en ik ben van plan een kindje te gaan sponsoren. 

Tot de volgende keer.

Qehery,

Vivian